Πρόβατα, λύκοι, φίδια και περιστέρια

Από Gospel Translations Greek

Παρούσα αναθεώρηση της 18:31, 20 Ιουνίου 2011

Σκέψεις για τον Ματθαίο 10:16

Ματθαίος 10:16

«Σας στέλνω σαν πρόβατα ανάμεσα στους λύκους. Να έχετε τη σύνεση που έχουν τα φίδια και την ακεραιότητα που έχουν τα περιστέρια.»

Όταν ο Ιησούς μας στέλνει να ομολογήσουμε για αυτόν στον κόσμο, δεν μας στέλνει σαν κυρίαρχους και δυνατούς, αλλά ως αδύναμους και φαινομενικά ανυπεράσπιστους . Ο μόνος λόγος που λέω ‘φαινομενικά’ είναι πως είναι δυνατόν, επειδή όλη η εξουσία ανήκει στον Ιησού, να μπορεί να μεσολαβήσει και να κλείσει τα στόματα των λύκων, όπως έκανε με το στόματα των λιονταριών που περιτριγύριζαν τον Δανιήλ.

Αλλά αυτός δεν φαίνεται να είναι ο σκοπός του. Το κείμενο συνεχίζει αναφέροντας ότι οι ‘λύκοι’ θα παραδώσουν τα ‘πρόβατα’ στα δικαστήρια, και θα τα μαστιγώσουν, θα τα σύρουν μπροστά σε κυβερνήτες, και θα θανατώσουν γονείς και παιδιά, θα τους μισήσουν, θα τους καταδιώξουν από πόλη σε πόλη , θα τους κακολογήσουν και θα τους σκοτώσουν. ( Κατά Ματθαίον 10:17-31). Έτσι είναι φανερό πως όταν ο Ιησούς λέει ότι μας στέλνει σαν πρόβατα ανάμεσα σε λύκους, εννοεί πως θα μας φερθούν με τον ίδιο τρόπο που οι λύκοι φέρονται στα πρόβατα.

Αλλά, αν και τα πρόβατα θεωρούνται ανόητα -κάτι που, όπως δείχνουν τα πράγματα , έτσι είναι όταν κατευθύνονται προς τους λύκους αντί να απομακρύνονται από αυτούς- ο Ιησούς αντικρούει την ιδέα λέγοντας ‘να έχετε τη σύνεση που έχουν τα φίδια.’ Έτσι η κατάσταση του να είσαι ευάλωτος, και όχι η ανοησία, είναι η αιτία που μας ονομάζει πρόβατα. Να είμαστε σαν τα φίδια, και όχι σαν τα πρόβατα, όσον αφορά την ευφυΐα μας. Πιστεύω ότι αυτό σημαίνει πως τα φίδια γρήγορα απομακρύνονται. Κρύβονται κάτω από πέτρες.

Έτσι, ναι, πηγαίνετε ανάμεσα στους λύκους και εμφανιστείτε ως ευάλωτοι καθώς κηρύττετε το ευαγγέλιο, αλλά όταν ορμούν πάνω σας, τραβηχτείτε στην άκρη. Όταν ανοίγουν το στόμα τους , μη αφήνετε να σας καταπιούν. Και όχι μόνο αυτό, αλλά να είστε αθώοι σαν τα περιστέρια. Δηλαδή, μην τους δίνετε νόμιμη αιτία να σας κατηγορήσουν για αδικία η ανηθικότητα. Κρατάτε το όνομά σας όσο καθαρό γίνεται.

Άρα και η εξυπνάδα του φιδιού και η αθωότητα του περιστεριού, είναι σχεδιασμένα να κρατούν τα πρόβατα μακριά από μπελάδες. Ο Ιησούς δεν έχει σκοπό να μας φέρει σε όσο μεγαλύτερες δυσκολίες γίνεται. Εννοεί, Ρισκάρετε τις ζωές σας σαν ευάλωτοι μεν, αλλά όχι μαχητικοί: αλλά, σαν τα πρόβατα, γενναίοι μάρτυρες, προσπαθήστε να βρείτε τρόπους να δώσετε τη μαρτυρία σας με ένα τρόπο που δεν θα προκαλέσει περιττή καταδίωξη για σας.

Αυτό μας φέρει στο δίλημμα που έχουν αντιμετωπίσει πολλοί πιστοί μάρτυρες του ευαγγελίου. Πότε φεύγεις από τον κίνδυνο; Και πότε τον δέχεσαι, και ομολογείς μέσα από αυτόν; Το 1684, ο John Bunyan έκδωσε ένα βιβλίο με τον τίτλο: Seasonable Counsels, or Advice to Sufferers. Δηλαδή: Επίκαιρη Συμβουλή , η Συμβουλές σε αυτούς που περνούν δοκιμασίες. Με αυτό το βιβλίο, απευθύνεται στην εξής ερώτηση: Πότε ένας άνθρωπος που περνάει δοκιμασίες τρέχει για να ξεφύγει ( από τον κίνδυνο ) και πότε παραμένει (και υποφέρει τις συνέπειες του κινδύνου;) Ο Βunyan γνώριζε την απάντηση από την δική του εμπειρία. Είχε τέσσερα παιδιά, ένα από αυτά τυφλό, και επέλεξε να παραμείνει στη φυλακή για δώδεκα χρόνια παρά να υποσχεθεί ότι δεν θα δίδασκε το ευαγγέλιο. Πως αυτό απαντάει την ερώτηση για τους υπόλοιπους; Πρέπει να προσπαθήσουμε να δραπετεύσουμε από τον κίνδυνο;

«Μπορείς να κάνεις αυτό που είναι στην καρδιά σου. Εάν η καρδιά σου λέει να φύγεις, φύγε: εάν η καρδιά σου λέει να μείνεις, μείνε. Αυτός που παραμένει, έχει λόγους για να το κάνει. Ναι, ο ίδιος άνθρωπος μπορεί και να φύγει και να μείνει, σύμφωνα με το κάλεσμα και έργο του Θεού μέσα του. Ο Μωυσής έφυγε (Έξοδος 2:15) Ο Μωυσής παρέμεινε (Προς Εβραίους 11:27). Ο Δαβίδ έφυγε, (Ι Σαμουήλ. 19:12) Ο Δαβίδ παρέμεινε, (Ι Σαμουήλ. 24:8) Ο Ιερεμίας έφυγε, (Ιερεμίας 37:11-12), ο Ιερεμίας παρέμεινε, (Ιερεμίας 38:17). Ι Χριστός αποσύρθηκε, ( Προς Λουκά 19:10) , Ο Χριστός παρέμεινε, (Προς Ιωάννη 18:1-8). Ο Παύλος έφυγε, (Προς Κορινθίους Β’ 11:33) , ο Παύλος παρέμεινε, (Πράξεις Αποστόλων 20:22-23…).»

Υπάρχουν κάποιοι κανόνες σε αυτή την περίπτωση. Το ίδιο το άτομο είναι ικανό να κρίνει σύμφωνα με την τωρινή του δύναμη, και τι βαρύτητα αυτή η επιχειρηματολογία έχει στην καρδιά του να μείνει η να φύγει. …’Μη φεύγετε υποδουλωμένοι στο φόβο, αλλά επειδή η φυγή είναι διαταγή του Θεού, ανοίγοντας μία πόρτα απόδρασης για κάποιους, η οποία πόρτα ανοίγεται από την πρόνοια του Θεού, και η φυγή ενθαρρύνεται από τον Λόγο του Θεού, (Κατά Ματθαίον 10:23)….’

«Εάν, λοιπόν, στην προσπάθεια σου να δραπετεύσεις πιαστείς,. μην το θεωρείς προσβολή ούτε από τον Θεού ούτε από τον άνθρωπο : από τον Θεό, επειδή είσαι δούλος του, η ζωή σου και τα πάντα είναι δικά του. και από τον άνθρωπο, επειδή και αυτός είναι του Θεού η ράβδος, και ο ρόλος του, μέσα από αυτό, ήταν να σε ωφελήσει. Έχεις δραπετεύσει; Γέλα. Έχεις συλληφθεί; Γέλα , εννοώ να είσαι ευχαριστημένος , γιατί, ότι τροπή και να πάρουν τα πράγματα, η πλάστιγγα βρίσκεται στα χέρια του Θεού.(σ. 726)»

Ας είμαστε επιφυλακτικοί στο να κρίνουμε τον ιεραπόστολο που επιλέγει να θανατωθεί παρά να δραπετεύσει. Και να είμαστε επιφυλακτικοί να δικάσουμε τον ιεραπόστολο που επιλέγει να ζήσει. Μάλλον, ας δοθούμε καθημερινά στην εξάσκηση του να εμποτίζουμε τους εαυτούς μας στον λόγο και στην υπακοή, η οποία μας μεταμορφώνει με την ανανέωση του μυαλού μας για να διακρίνουμε ποιο είναι το θέλημα του Θεού, το καλό κα αρεστό στο Θεό και τέλειο τη στιγμή της απόλυτης ανάγκης. (Προς Ρωμαίους 12:2)

Επιδιώκοντας να περπατήσω καθημερινά με τον Κύριο μαζί σας,

Πάστορας Ιωάννης