Πάνω από την Κατακραυγή: Ηθική Ακεραιότητα

Από Gospel Translations Greek

---

Παρούσα αναθεώρηση της 21:48, 30 Νοεμβρίου 2017

Ένα μικρό κομμάτι που διάβασα στις ειδήσεις πριν από είκοσι χρόνια έχει κολλήσει στο μυαλό μου από τότε. Η ομάδα καλαθοσφαίρισης του Γυμνασίου Rockdale County του Conyers, της Γεωργίας, κέρδισε το πρώτο της κρατικό πρωτάθλημα τον Μάρτιο του 1987, κυλιόμενη πάνω σε όλους τους αντιπάλους τους. Μετά από δεκαοκτώ χρόνια προγύμνασης της ομάδας χωρίς πρωτάθλημα, ο προπονητής Cleveland Stroud ήταν εκστατικός.

Λίγες όμως εβδομάδες μετά το παιχνίδι του πρωταθλήματος, ο προπονητής Stroud έκανε μια ανασκόπηση των βαθμολογιών των παικτών του όταν ανακάλυψε ότι ένας από τους παίκτες του της τρίτης θέσης απέτυχε σε μερικά μαθήματα, καθιστώντας τον παίκτη ακαδημαϊκά μη επιλέξιμο για την ομάδα του μπάσκετ.

Ο αγωνιζόμενος μαθητής δεν αποτελούσε καθόλου κάποιον παράγοντα στη νίκη της ομάδας. Ήταν ένας φοιτητάκος που ήταν κατάλληλος μεν για παιχνίδια, δεν είχε όμως δει κανένα ημίχρονο σε ολόκληρη τη σεζόν. Κατά τη διάρκεια ενός από τους ημιτελικούς αγώνες, όμως, με την ομάδα που οδήγησε να ξεπερνάει τους 20 πόντους, ο προπονητής Stroud ήθελε να δώσει σε κάθε παίκτη την ευκαιρία να συμμετάσχει. Είχε βάλει αυτόν τον παίκτη στο παιχνίδι για λιγότερο από 45 δευτερόλεπτα. Ο μη επιλέξιμος άνδρας δεν σκόραρε βαθμούς. Η συμμετοχή του δεν επηρέασε καθόλου το αποτέλεσμα του παιχνιδιού. Ωστόσο, ήταν τεχνικά παραβίαση των προτύπων επιλεξιμότητας του κράτους.

Ο προπονητής Stroud βρισκόταν σε μια δυσάρεστη κατάσταση. Εάν αποκάλυπτε την παράβαση, η ομάδα του θα αποκλειόταν και θα αποσυρόταν από το πρωτάθλημα. Εάν παρέμενε ήσυχος, ήταν εξαιρετικά απίθανο κάποιος έξω από το σχολείο να ανακάλυπτε κάποτε το αδίκημα.

Ωστόσο, ο προπονητής συνειδητοποίησε ότι τουλάχιστον ο συμμετέχων παίκτης ήταν ενήμερος για την παραβίαση των κανόνων. Ήταν επίσης πιθανό ότι οι άλλοι φοιτητές στην ομάδα γνώριζαν και πίστευαν ότι ο προπονητής τους αγνοούσε σκόπιμα τις κατευθυντήριες γραμμές επιλεξιμότητας. Ακόμα όμως πιο σημαντικό, ο ίδιος ο προπονητής Stroud ήξερε ότι, και αν σκόπιμα προσπάθησε να κρατήσει τα γεγονότα στο σκοτάδι, τη μεγαλύτερη νίκη του ως προγυμναστής θα τη λέκιαζε πάντοτε ένα άσχημο μυστικό.

Ο προπονητής Stroud είπε ότι από τη στιγμή που ανακάλυψε την παραβίαση ήξερε το τι έπρεπε να κάνει. Δεν έκανε μνεία ποτέ για εναλλακτικές λύσεις. Οι προτεραιότητές του είχαν τεθεί πολύ πριν από αυτό. Συνειδητοποίησε ότι το πρωτάθλημα της ομάδας του δεν ήταν τόσο σημαντικό όσο ο χαρακτήρας τους. «Ο κόσμος ξεχνάει τα σκορ των αγώνων μπάσκετ», είπε. “Δεν ξεχνούν όμως ποτέ το από τι είσαι φτιαγμένος".

Ανέφερε την παράβαση και έχασε το μοναδικό κρατικό πρωτάθλημα που είχε κερδίσει ποτέ η ομάδα του.

Αλλά τόσο ο προπονητής όσο και η ομάδα κέρδισαν ένα πολύ πιο σημαντικό είδος τιμής από ό,τι έχασαν. Κράτησαν την ακεραιότητά τους ανέπαφη και κέρδισαν ένα ανυπολόγιστο ποσό εμπιστοσύνης και σεβασμού. Ο προπονητής αναγνωρίστηκε με πολυάριθμα βραβεία ως δάσκαλος της χρονιάς, προπονητής της χρονιάς και ως πολίτης της χρονιάς, καθώς και με επίσημο έπαινο από το νομοθετικό σώμα της Γεωργίας. Μερικά χρόνια αργότερα εξελέγη στο συμβούλιο της πόλης του Conyers, όπου και υπηρετεί ακόμα. Είχε δίκιο. Οι άνθρωποι που θα είχαν ξεχάσει εδώ και καιρό τη νίκη των Bulldogs στο κρατικό πρωτάθλημα δεν έχουν ξεχάσει ποτέ την ακεραιότητα αυτού του προπονητή.

Η ηθική ακεραιότητα είναι ένα από τα απαραίτητα γνωρίσματα του χριστιανικού χαρακτήρα. Είναι ζωτικής σημασίας το να είναι κανείς σωστός στο δόγμα και πιστός στη διδασκαλία της αλήθειας της Γραφής, δεν είναι σε καμία περίπτωση λιγότερης αποφασιστικής σημασίας για μας τους Χριστιανούς να είμαστε ανοιχτοί στην καρδιά μας και συνεπείς στο να υπακούμε μας την Ηθική και τις Αρχές του Νόμου του Θεού.

Πράγμα που δεν είναι ένα απλό καθήκον, παρεμπιπτόντως. Το ηθικό πρότυπο που ο λαός του Θεού υποτίθεται ότι ζει υπερβαίνει κατά πολύ ακόμα και τις υψηλότερες αρχές της κανονικής ανθρώπινης ηθικής.

Αυτό ήταν ένα από τα βασικά σημεία του Κηρύγματος του Ιησού στο Όρος: «Σου λέγω, εκτός αν ο ορθολογισμός σου υπερβαίνει εκείνον των Γραμματέων και των Φαρισαίων, δεν θα εισέλθεις ποτέ στη βασιλεία των ουρανών» (Ματθ. 5:20). Το όλο κήρυγμα ήταν μια έκθεση της ηθικής έννοιας του Νόμου. Η καρδιά του μηνύματος του Ιησού ήταν ένας εκτεταμένος λόγος ενάντια στην αντίληψη ότι οι ηθικές αρχές του Νόμου εφαρμόζονται μόνο στη συμπεριφορά που μπορούν να δουν οι άλλοι.

Ο Ιησούς διδάσκει, για παράδειγμα, ότι η έκτη εντολή απαγορεύει όχι μόνο πράξεις δολοφονίας, αλλά και το να έχει κανείς μια καρδιά δολοφόνου επίσης (εδάφ. 21–22). Η έβδομη εντολή, η οποία απαγορεύει τη μοιχεία, καταδικάζει επίσης σιωπηρά ακόμη και τις επιθυμίες των μοιχών (εδάφ. 27-28). Και η εντολή να αγαπάμε τον πλησίον μας ισχύει και για εκείνους που είναι εχθροί μας (εδάφ. 43-44).

Πόσο υψηλό είναι το ηθικό και δεοντολογικό πρότυπο που τίθεται από τον Νόμο του Θεού; Απίστευτα υψηλό. Ο Ιησούς το εξισώνει με την τελειότητα του Θεού: "Πρέπει λοιπόν να είσαι τέλειος, καθώς ο ουράνιος Πατέρας σου είναι τέλειος" (εδάφ. 48).

Πράγμα που θέτει ένα ανέφικτο πρότυπο, φυσικά. Είναι όμως καθήκον μας να επιδιώκουμε αδιάκοπα την ακεραιότητα. Η τέλεια ηθική συνέπεια είναι μια ζωτικής σημασίας πτυχή αυτού του τελειωμένου στόχου - απόλυτης Χριστιανικότητας - προς την οποία κάθε χριστιανός πρέπει συνεχώς να αγωνίζεται (Φιλ. 3:12–14). Επομένως, κανένας πιστός δεν πρέπει ποτέ να θυσιάσει εν γνώσει του τη δεοντολογική του ακεραιότητα.

Εδώ είναι οι τρεις ισχυροί λόγοι γιατί:

Πρώτον, για χάρη της φήμης μας. Φυσικά, οι Χριστιανοί δεν πρέπει να ασχολούνται με ζητήματα όπως το στάτους, η κλάση, η καστασία ή το οικονομικό κύρος. Υπό αυτήν την έννοια, πρέπει να είμαστε σαν τον Χριστό, ο οποίος δεν έκανε καμία φήμη και πήρε τη μορφή ενός υπηρέτη (Φιλ. 2:7).

Ωστόσο, υπάρχει μια αληθινή αίσθηση, στην οποία πρέπει να ανησυχούμε για τη διατήρηση μιας καλής φήμης - και αυτό ισχύει ιδιαίτερα στο θέμα της ηθικής ακεραιότητας. Μια από τις βασικές απαιτήσεις για έναν ηλικιωμένο άτομο είναι αυτή: "Πρέπει να έχει καλή φήμη με εκείνους έξω από την εκκλησία, έτσι ώστε να μην πέσει στην κατακραυγή και στην παγίδα του διαβόλου" (1 Τιμ. 3:7 NASB).

Τίποτα δεν θα καταστρέψει μια καλή φήμη πιο γρήγορα ή πιο μόνιμα από ό,τι μια σκόπιμη παραβίαση της ηθικής ακεραιότητας. Οι άνθρωποι θα συγχωρήσουν σχεδόν οποιοδήποτε άλλο σφάλμα, αμέλεια ή αποτυχία - αλλά η ηθική χρεοκοπία φέρει ένα στίγμα που είναι σχεδόν αδύνατο να υπάρξει υπέρβασή του.

Πριν από μερικά χρόνια, ένας από την ενορία μου είπε κάτι που δεν θέλει ποτέ ο πάστορας να ακούσει. Είχε καλέσει μια επιχειρηματική γνωριμία στην εκκλησία μας. Ο άνδρας απάντησε: "Πηγαίνετε σε εκείνη την εκκλησία; Δεν θα πήγαινα σε εκείνη την εκκλησία. Ο πιο διεφθαρμένος δικηγόρος στην πόλη πηγαίνει σε εκείνη την εκκλησία".

Δεν είχα - και ακόμα δεν έχω - καμία ιδέα για ποιον μιλούσε Υπάρχουν δεκάδες δικηγόροι στην εκκλησία μας. Ελπίζω ότι ήταν μια περίπτωση λανθασμένης ταυτότητας και ότι ο άνθρωπος που είχε κατά νου δεν ήταν μέλος της εκκλησίας μας. Αλλά την επόμενη Κυριακή αναφέρθηκα στο περιστατικό από τον άμβωνα και είπα: "Αν ο δικηγόρος που περιέγραψε ο άνθρωπος είναι εδώ σήμερα το πρωί, παρακαλώ πάρτε ένα μάθημα από τον Ζακχαίο: μετανοείτε και κάνετε ό, τι μπορείτε για να αποκαταστήσετε τη φήμη σας στην κοινότητα. Εν τω μεταξύ, σταματήστε να εκπροσωπείτε τον εαυτό σας ως Χριστιανό. Καταστρέφετε τη φήμη ολόκληρης της εκκλησίας".

Σύμφωνα με τα Ρητά 22: 1, "Ένα καλό όνομα πρέπει να επιλεγεί αντί για μεγάλα πλούτη, και η εύνοια είναι καλύτερη από το ασήμι ή τον χρυσό". Δεν έχετε καθόλου καλό όνομα εκτός αν η ηθική σας ακεραιότητα είναι άθικτη και πάνω από την κατακραυγή.

Δεύτερον, για χάρη της φήμης μας. Ακόμη σημαντικότερο είναι το θέμα του προσωπικού χαρακτήρα. Υπάρχει ένας καλός λόγος για τον οποίο η έκθεση του Ιησού για τον Ηθικό νόμο στο κατά Ματθαίον 5 επικεντρώθηκε τόσο στην ακεραιότητα της καρδιάς όσο και στην εξωτερική συμπεριφορά. Αυτό συμβαίνει επειδή το πραγματικό βαρόμετρο για το ποιοι είμαστε αντικατοπτρίζεται σε αυτό που κάνουμε όταν κανείς άλλος δεν κοιτάζει, πώς σκέφτομαι στην ιδιωτικότητα των δικών μας σκέψεων και πώς ανταποκρινόμαστε στις προτροπές των συνειδήσεών μας. Αυτά τα πράγματα είναι η πραγματική μέτρηση της ηθικής και δεοντολογικής σας ίνας.

Όσο εξίσου σημαντικό είναι να διατηρούμε μια καλή φήμη στην κοινότητα, είναι χίλιες φορές πιο σημαντικό να διαφυλάξουμε τον προσωπικό μας χαρακτήρα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Ιησούς ασχολήθηκε με τα ζητήματα της ηθικής και της δεοντολογίας, ξεκινώντας από τις πλέον εσωτερικές σκέψεις των καρδιών μας. "Διότι από την καρδιά έρχονται κακές σκέψεις, δολοφονία, μοιχεία, σεξουαλική ανηθικότητα, κλοπή, ψευδή μαρτυρία, συκοφαντία" (Ματθ. 15:19).

Πιθανώς να μην υπερεκτιμάτε την υπόθεση για να πείτε ότι το πιο σημαντικό πεδίο μάχης στον αγώνα για ακεραιότητα είναι το δικό σας μυαλό. Εκεί είναι όπου όλα θα κερδηθούν ή θα χαθούν. Και αν χάσετε εκεί, έχετε ήδη καταστρέψει τον χαρακτήρα σας. Ένας διεφθαρμένος χαρακτήρας ανακόπτει αναπόφευκτα και τη φήμη, επειδή ένα κακό δέντρο δεν μπορεί να παράγει καλούς καρπούς (Ματθ. 7:18).

Πράγμα που μας φέρνει στο μυαλό έναν τρίτο λόγο για τον οποίο είναι τόσο σημαντικό να προστατεύουμε την ηθική και δεοντολογική ακεραιότητά μας: για χάρη της μαρτυρίας μας. Η φήμη σας αντανακλά το τι λένε οι άνθρωποι για σας. Η μαρτυρία σας είναι αυτό που ο χαρακτήρας σας, η συμπεριφορά σας και τα λόγια σας λένε σχετικά με το Θεό.

Λάβετε υπόψη σας το τι μεταφέρεται όταν ένας χριστιανός στερείται ηθικής ακεραιότητας. Το άτομο αυτό λέει ότι δεν πιστεύει αληθινά ότι αυτά που η Αγία Γραφή απλά λέει ισχύουν για τον Θεό: Ότι "η απόδοση δικαίου (;) και η δικαιοσύνη είναι περισσότερο αποδεκτές από τον ΚΥΡΙΟ παρά η θυσία" (Ρήση 21:3). Ότι "η θυσία των ασεβών είναι βδέλυγμα στον Κύριο, αλλά η προσευχή των όρθιων (;) είναι αποδεκτή σε αυτόν" (15: 8). Και ότι ο Θεός "απολαύει της αληθείας στην εσωτερική ύπαρξη" (Ψαλμ. 51:6).

Με άλλα λόγια, ο άνθρωπος που παραμελεί την ηθική ακεραιότητα λέει ένα ψέμα για το Θεό με τη ζωή και τη στάση του. Αν καλεί τον εαυτό του Χριστιανό και δηλώνει ότι είναι παιδί του Θεού, στην ουσία επωφελείται του ονόματος του Θεού μάταια στο πιο θεμελιώδες επίπεδο. Αυτό θέτει το ζήτημα της ηθικής ακεραιότητας σε προοπτική, δεν είναι έτσι;

Αυτό πρέπει να θυμηθούμε όταν μπαίνουμε στον πειρασμό να προσαρμόσουμε τις ηθικές μας αρχές για λόγους ευκολίας. Δεν αξίζει το υψηλό κόστος για τη φήμη μας, τον χαρακτήρα μας ή τη μαρτυρία μας.