Υπέροχη αγάπη

Από Gospel Translations Greek

---

Παρούσα αναθεώρηση της 03:04, 4 Ιανουαρίου 2018

Η αγάπη του Χριστού για εμάς καθώς Εκείνος πέθαινε ήταν τόσο συνειδητή όσο και τα όσα υπέφερε, τα οποία έγιναν επί σκοπού. «Να πώς μάθαμε τι είναι αγάπη: Εκείνος πρόσφερε τη ζωή του για χάρη μας» (Α’ Ιωάννου 3:16). Αν η επιλογή να προσφέρει τη ζωή Του για εμάς ήταν συνειδητή, έγινε για εμάς. Ήταν από αγάπη. «…ξέροντας ο Ιησούς πως ήρθε η καθορισμένη γι’ αυτόν ώρα να φύγει από τούτο τον κόσμο, και να πάει στον Πατέρα, έδειξε την αγάπη του ως το τέλος σ’ αυτούς που, μέσα σ’ αυτόν τον κόσμο του ανήκαν και τους αγαπούσε» (Κατά Ιωάννην 13:1). Κάθε βήμα στο μονοπάτι του Γολγοθά μαρτυρούσε το «σ’ αγαπώ».

Για το λόγο αυτό, νιώθοντας την αγάπη του Χριστού στην πράξη Του να δώσει τη ζωή Του για εμάς, μας βοηθά να δούμε πόσο πραγματικά συνειδητή ήταν. Δείτε τους παρακάτω πέντε τρόπους με τους οποίους φαίνεται η σκοπιμότητα του θανάτου του Ιησού για εμάς.

Πρώτον, δείτε τι είπε ο Ιησούς αμέσως μετά τη βίαιη σκηνή όταν ο Πέτρος προσπάθησε να χτυπήσει το δούλο αλλά του έκοψε μόνο το αυτί.

Ο Ιησούς του είπε: «Βάλε το μαχαίρι σου ξανά στη θήκη του. Γιατί όλοι όσοι τραβούν μαχαίρι από μαχαίρι θα πεθάνουν. Ή θαρρείς πως δεν μπορώ να παρακαλέσω τον Πατέρα και αυτός να μου στείλει για συμπαράσταση πάνω από δώδεκα λεγεώνες αγγέλους; Πώς όμως θα βγουν αληθινές οι Γραφές, ότι έτσι πρέπει να γίνει;» (Κατά Ματθαίον 26:52-54).

Είναι ένα πράγμα να λέμε ότι οι λεπτομέρειες του θανάτου του Ιησού είχαν προβλεφθεί ήδη από την Παλαιά Διαθήκη, αλλά είναι τελείως διαφορετικό ο ίδιος ο Ιησούς να κάνει ηθελημένα την επιλογή αυτή για να εκπληρωθούν όσα λέγονται στις Γραφές.

Αυτό είπε ο Ιησούς ότι έκανε στο Κατά Ματθαίον 26:53-54: «Ή θαρρείς πως δεν μπορώ να παρακαλέσω τον Πατέρα και αυτός να μου στείλει για συμπαράσταση πάνω από δώδεκα λεγεώνες αγγέλους; Πώς όμως θα βγουν αληθινές οι Γραφές, ότι έτσι πρέπει να γίνει;» Επιλέγω να μην διαλέξω το δρόμο διαφυγής που θα μπορούσα να διαλέξω γιατί γνωρίζω τις Γραφές. Γνωρίζω τι πρέπει να συμβεί. Είναι δική μου επιλογή να εκπληρώσω όλα όσα έχουν προβλεφθεί για ‘μένα στο Λόγο του Θεού.

Ένας δεύτερος τρόπος όπου βλέπουμε τη σκοπιμότητα αυτή είναι στις επαναλαμβανόμενες εκφράσεις για να πάνε στην Ιερουσαλήμ – στο στόμα του λύκου: «Ο Ιησούς πήρε πάλι τους δώδεκα χωριστά κι άρχισε να τους λέει τα όσα ήταν να του συμβούν. «Ακούστε», τους έλεγε. «Τώρα που ανεβαίνουμε στα Ιεροσόλυμα, ο Υιός του Ανθρώπου θα παραδοθεί στους αρχιερείς και στους γραμματείς, οι οποίοι θα τον καταδικάσουν σε θάνατο και θα τον παραδώσουν στους εθνικούς. Θα τον περιγελάσουν, θα τον μαστιγώσουν, θα τον φτύσουν και θα τον θανατώσουν. Ύστερα από τρεις μέρες όμως αυτός θα αναστηθεί» (Κατά Μάρκον 10:32-34).

Ο Ιησούς είχε ένα και μοναδικό στόχο: να πεθάνει σύμφωνα με όσα έλεγαν οι Γραφές. Γνώριζε ότι ο καιρός πλησίαζε και είχε πάρει την απόφαση: «Ενώ πλησίαζαν να συμπληρωθούν οι μέρες που ο Ιησούς θα άφηνε αυτόν τον κόσμο, πήρε την απόφαση να πάει στην Ιερουσαλήμ» (Κατά Λουκάν 9:51).

Ο τρίτος τρόπος όπου φαίνεται η σκοπιμότητα αυτή του Ιησού να υποφέρει για εμάς είναι στα λόγια που είπε με το στόμα του προφήτη Ησαΐα: «Τη χάρη μου έδωσα σ’ αυτούς που με μαστίγωναν και το σαγόνι μου σ’ αυτούς που μου ξερίζωναν τα γένια. Δεν έκρυψα το πρόσωπό μου όταν με βρίζανε και μ’ έφτυναν» (Ησαΐας 50:6).

Πρέπει να το φανταστώ πάρα πολύ ώστε να καταλάβω πόσο δύναμη χρειαζόταν αυτό. Οι άνθρωποι λακίζουν μπρος στα βάσανα. Λακίζουμε 100 φορές περισσότερο όταν όσα υποφέρουμε έχουν προκληθεί από άδικους, άθλιους, κακούς, υπερόπτες, που συνεχώς παραπονιούνται ανθρώπους. Σε κάθε στιγμή πόνου και αδικίας, ο Ιησούς επέλεξε να μην κάνει εκείνο που θα ήταν δίκαιο. Έδωσε τη ράχη Του σ’ εκείνον που τον μαστίγωνε. Έδωσε τα γένια Του σ’ εκείνον που ήθελε να τα ξεριζώσει. Έδωσε το πρόσωπό Του για Τον φτύσουν. Και το έκανε ακριβώς για εκείνους που Του προκαλούσαν πόνο.

Ο τέταρτος τρόπος να δούμε τη σκοπιμότητα των όσων υπέφερε ο Ιησούς είναι στον τρόπο που ο Πέτρος εξηγεί πώς ήταν αυτό δυνατό. Είπε, «Τις λοιδορίες δεν τις ανταπέδιδε, και όταν έπασχε δεν απειλούσε. Εμπιστευόταν στο δίκαιο Κριτή» (Α’ Πέτρου 2:23).

Ο τρόπος που ο Ιησούς χειρίστηκε την όλη αδικία δεν ήταν λέγοντας, «Δεν πειράζει η αδικία», αλλά εμπιστευόμενος το σκοπό Του σε εκείνον τον «δίκαιο Κριτή». Ο Θεός θα φρόντιζε να αποκατασταθεί η δικαιοσύνη. Δεν ήταν αυτό το κάλεσμα του Ιησού στο Γολγοθά, ούτε το δικό μας κάλεσμα τώρα. «..Δική μου είναι η εκδίκηση, εγώ θα τους το ξεπληρώσω, λέει ο Κύριος» (Προς Ρωμαίους 12:19).

Ο πέμπτος και ίσως ο πιο ξεκάθαρος τρόπος όπου ο Ιησούς δείχνει τη συνειδητή επιλογή να πεθάνει είναι στο Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο 10:17-18, «Γι’ αυτό ο Πατέρας με αγαπάει, γιατί εγώ θυσιάζω τη ζωή μου, ώστε να την ξαναπάρω πίσω. Κανείς δε μου την παίρνει. Εγώ από μόνος μου την προσφέρω. Από μένα εξαρτάται να την προσφέρω κι από μένα εξαρτάται να την ξαναπάρω πίσω. Αυτήν την εντολή έλαβα από τον Πατέρα μου».

Εκείνο που ο Ιησούς θέλει να πει μ’ αυτά τα λόγια είναι ότι είναι δρα καθαρά σε εθελοντική βάση. Δεν τον περιορίζει κανένας άνθρωπος. Οι καταστάσεις δεν Τον έχουν ξεπεράσει. Δεν παρασύρεται από την αδικία της στιγμής. Έχει τον έλεγχο.

Γι’ αυτό, όταν ο Ιωάννης λέει, «Να πώς μάθαμε τι είναι αγάπη: Εκείνος πρόσφερε τη ζωή του για χάρη μας» (Α’ Ιωάννου 3:16), θα πρέπει να νιώθουμε τη σφοδρότητα της αγάπης Του σε τέτοιο βαθμό ώστε εκείνος να υποφέρει και να πεθάνει. Προσεύχομαι ότι θα το νιώσετε βαθύτατα. Και είθε η βαθύτατη αυτή εμπειρία της αγάπης του Χριστού να έχει αυτή την επιρροή επάνω σας: «Μας διακατέχει η αγάπη του Χριστού…πέθανε για χάρη όλων. Κι αυτό σημαίνει ότι όσοι ζουν δεν μπορούν να ζουν πια για τον εαυτό τους, αλλά για κείνον που πέθανε και αναστήθηκε γι’ αυτούς» (Προς Κορινθίους Β’ 5:14-15).