Σχεδιασμένο για Αξιοπρέπεια

Από Gospel Translations Greek

---

Παρούσα αναθεώρηση της 20:28, 7 Φεβρουαρίου 2018

Το ψημένο ζαμπόν ή η γαλοπούλα είναι ένα παραδοσιακό φαβορί στο δείπνο των Ευχαριστιών και των Χριστουγέννων των περισσότερων αμερικανικών σπιτιών. Και πολλοί από εμάς απολαμβάνουν περιστασιακή μια μπριζόλα ή ένα ψητό κατσαρόλας. Για χιλιάδες χρόνια, η ανθρωπότητα στο σύνολό της τρέφεται από ψάρια ή από πτηνά ή από διάφορα άλλα ζώα. Μέχρι την άνοδο του κινήματος των δικαιωμάτων των ζώων τα τελευταία χρόνια, κανείς δεν αμφισβήτησε τη νομιμότητα της θανάτωσης των πλασμάτων αυτών για φαγητό.

Ωστόσο, στις περισσότερες κουλτούρες, από ανέκαθεν η δολοφονία κάποιου ανθρώπου ήταν ένα αξιόποινο έγκλημα. Γιατί όμως; Γιατί κάνουμε διαχωρισμό ανάμεσα στη δολοφονία ενός πουλιού ή ενός ζώου και στη σκόπιμης δολοφονίας κάποιου ανθρώπου; Η απάντηση βρίσκεται στη Γένεση 9: 1-6. Στο χωρίο αυτό, ο Θεός κάνει διάκριση ανάμεσα στα ζώα, τα πουλιά και τα ψάρια αφενός και τους ανθρώπους αφετέρου. Τα πλάσματα δόθηκαν από τον Θεό ως τροφή για την ανθρωπότητα Για αυτόν τον λόγο τα σκοτώνουμε χωρίς καμία αίσθηση ενοχής. Πρόκειται για μια από τις διατάξεις του Θεού για μας.

Ωστόσο, με την ανθρωπότητα πρόκειται για μια διαφορετική ιστορία. Στη Γένεση 9:6, ο Θεός ρητά λέει: “Όποιος χύσει αίμα ανθρώπου, από άνθρωπο το αίμα του θα χυθεί, γιατί ο Θεός έκανε τον άνθρωπο σύμφωνα με την δική Του εικόνα” (η έμφαση προστέθηκε ). Είναι εντάξει το να σκοτώσεις ένα πλάσμα για φαγητό, αλλά δεν είναι εντάξει το να δολοφονήσεις κάποιο άλλο ανθρώπινο ον. Γιατί; Επειδή ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο — τόσο τους άνδρες όσο και τις γυναίκες — σύμφωνα με τη δική Του εικόνα (Γεν. 9:6 και 1:27).

Μέχρι στιγμής, αυτή είναι η ανασκόπηση για τους περισσότερους αναγνώστες του Tabletalk. Συχνά όμως παραβλέπουμε ένα άλλο σημαντικό κείμενο της Γραφής — τη βάση της αλληλεπίδρασης μεταξύ μας με βάση το γεγονός ότι δημιουργηθήκαμε με τη μορφή του Θεού. Ο Ιάκωβος 3:9 λέει: «Με τη γλώσσα μας ευλογούμε τον Κύριό μας και τον Πατέρα μας και με αυτήν καταριόμαστε τους ανθρώπους που γίνονται με τη μορφή του Θεού». Σε αντίθεση με όλα τα άλλα πλάσματα, το ανθρώπινο είδος έχει μια ιδιαίτερη σχέση με τον Θεό. Και παρά το γεγονός ότι αυτή η εικόνα του Θεού ήταν σοβαρά παραμορφωμένη ως αποτέλεσμα της αμαρτίας του Αδάμ, εξακολουθεί να υπάρχει, όπως αποδεικνύεται από το γεγονός ότι και η Γένεση 9: 6 και ο Ιάκωβος 3: 9 αναφέρονται στην ανθρωπότητα μετά την πτώση.

Επομένως, υπάρχουν δυο επιζήμιες ενέργειες εναντίον άλλων ανθρώπων που απαγορεύονται, με βάση το γεγονός ότι έχουμε δημιουργηθεί με την εικόνα του Θεού. Και λαμβάνοντας υπόψη τα συμφραζόμενα, δεν αποτελεί εξελικτικό άλμα το να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι ο Ιάκωβος έχει κατά νου όχι μόνο μια συντριβή ή ισχυρή καταγγελία αλλά και κάθε είδους σκληρή ή άσχημη ομιλία που σκοπεύει να βλάψει ή να εξευτελίσει κάποιο άλλο πρόσωπο.

Πράγμα που είναι απογοητευτικό. Όχι μόνο δεν πρέπει να δολοφονήσω κάποιον άλλον άνθρωπο γιατί έχει δημιουργηθεί σύμφωνα με την εικόνα του Θεού, αλλά δεν πρέπει επίσης να τον καταραστώ ούτε και να τον ταπεινώσω για τον ίδιο λόγο. Ακόμα δε, εκείνοι από εμάς που δεν θα σκεφτόμασταν τη δολοφονία θα αφήνουμε πολύ συχνά τις σκληρές και ενοχλητικές λέξεις να απομακρύνονται από τις γλώσσες μας με μόλις μια δεύτερη σκέψη. Κι όταν το κάνουμε , αμαρτάνουμε επειδή παραβιάσαμε την εικόνα του Θεού στον άλλο άνθρωπο.

Από αυτές τις δύο απαγορεύσεις κατά της δολοφονίας και της σκληρής γλώσσας, μπορούμε να αντλήσουμε μια ευρεία αρχή γραφής που ισχύει για όλες τις διαπροσωπικές σχέσεις. Πρέπει να αντιμετωπίζουμε τους άλλους ανθρώπους με αξιοπρέπεια και σεβασμό, με βάση το γεγονός ότι έχουν δημιουργηθεί σύμφωνα με την εικόνα του Θεού. Στην πραγματικότητα, η Γραφή φαίνεται να υποδηλώνει ότι ο Θεός θεωρεί τη μεταχείριση των συνανθρώπων μας ως τη δική Του αντιμετώπιση. Για παράδειγμα, οι στίχοι 19:17 λένε: «Όποιος είναι γενναιόδωρος στους φτωχούς, προσφέρεται στον Κύριο και αυτός θα τον αποπληρώσει για την πράξη του». Και ο Ιησούς είπε ότι τα έργα μας την τελευταία μέρα θα βασίζονται, σε κάποιο βαθμό, πάνω σε αυτή την αρχή. «Και ο βασιλιάς θα τους απαντήσει, - Αληθώς σας λέω, όπως το κάνατε σε κάποιο από τουλάχιστον από αυτά τα αδέρφια μου, το κάνατε και σε μένα» (Ματθ. 25:40).

Συνήθως συσχετίζουμε τη λέξη ακεραιότητα με τέτοια χαρακτηριστικά όπως η ειλικρίνεια και η ηθική ακεραιότητα. Η ακεραιότητα όμως περιλαμβάνει επίσης τον τρόπο που βλέπουμε και αντιμετωπίζουμε τους άλλους ανθρώπους. Οι περισσότεροι από εμάς γνωρίζουμε ανθρώπους που είναι ειλικρινείς και σωστοί στην ηθική τους συμπεριφορά αλλά και που είναι περήφανοι και σκληροί στη στάση τους και στη μεταχείριση των άλλων. Και όμως, κάθε άνθρωπος, ανεξάρτητα από το φύλο, την εθνική του προέλευση ή την οικονομική ή κοινωνική του κατάσταση, πρέπει να αντιμετωπίζεται με αξιοπρέπεια και σεβασμό, γιατί αυτός ή αυτή δημιουργήθηκε σύμφωνα με την εικόνα του Θεού. Τυχόν αποτυχία σε αυτόν τον τομέα έχει σαν αποτέλεσμα το να εκθέσουμε σε κίνδυνο την ακεραιότητά μας.

Πράγμα που έχει κάθε είδους επιπτώσεις. Όπως έχω ήδη προτείνει, η ομιλία μας προς ή για άλλους ανθρώπους πρέπει να διέπεται από αυτήν την αρχή της μεταχείρισης των άλλων με αξιοπρέπεια και σεβασμό. Ο Απόστολος Παύλος έγραψε: «Μην αλλοιώνετε την ομιλία που βγαίνει από τα στόματά σας, παρά μόνο όσο μια τέτοιου είδους αλλοίωση είναι καλή για ανοικοδόμηση, ταιριάζει με την περίπτωση, και πρόκειται να δώσει χάρη σε αυτούς που ακούνε» (Εφ. 4:29). Αλλοιωμένη ομιλία είναι η οποιαδήποτε ομιλία που τείνει να κατακρημνίσει κάποιον άλλον άνθρωπο - είτε αυτόν με τον οποίο μιλάμε είτε αυτόν για τον οποίο μιλάμε. Πρόκειται για έναν τομέας των σχέσεων όπου εμείς, που προσπαθούμε να είμαστε προσεκτικοί σε άλλους τομείς της ζωής, μπορούμε να αποτύχουμε σοβαρά. Είναι τόσο εύκολο να μιλάς δυσφημιστικά για τους άλλους με μια σχεδόν δεύτερη σκέψη ή περιέργεια συνείδησης, όμως το εν λόγω άτομο έχει δημιουργηθεί σύμφωνα με την εικόνα του Θεού.

Ή λάβετε υπόψη σας τους άστεγους. Σε μια βραδιά το χειμώνα, μπορεί κανείς να πάει στη βιβλιοθήκη του κέντρου της πόλης στην πόλη όπου ζω και να δει έναν αριθμό αστέγων που βρίσκουν καταφύγιο από το κρύο. Είναι τόσο εύκολο να ενοχληθεί από την παρουσία τους. Όλοι χρειάζονται ένα ξύρισμα, ένα ντους και καθαρά ρούχα, και μοιάζουν να εισβάλλουν στην όμορφη ατμόσφαιρα της μεσαίας τάξης που συνηθίζει συνήθως με μια βιβλιοθήκη. Και όμως όλοι αυτοί οι άνθρωποι δημιουργούνται με την εικόνα του Θεού και έτσι αξίζουν την αξιοπρέπεια και το σεβασμό που συνήθως διατηρούμε για ανθρώπους όπως εμείς οι ίδιοι.

Ωστόσο, πρέπει να κάνουμε περισσότερα από το να δείχνουμε αξιοπρέπεια και σεβασμό. Στις ημέρες του Ησαΐα, ο Θεός επιπλήττει σοβαρά το Ισραήλ για την αδιαφορία τους για τη δυστυχία των απόρων. Τα λόγια του Θεού ήταν: «Δεν είναι αυτή η γρήγορη επιλογή Μου ... να μοιραστείς το ψωμί σου με τους πεινασμένους και να φέρεις τους άστεγους φτωχούς στο σπίτι σου· όταν βλέπεις τον γυμνό, να τον καλύψεις » (Ησαΐας 58:6-7). Αυτό το σύντομο άρθρο δεν είναι το μέρος για να αναπτυχθεί αυτό που θα μπορούσε να μοιάζει με τον καθένα μας σήμερα. Αρκεί να πούμε ότι ο κάθε πιστός πρέπει να εμπλέκεται σε κάποιο υπουργείο προς τους άπορους, είτε πρόκειται για ένα άμεσο «διαθέσιμο» υπουργείο είτε για γενναιόδωρη υποστήριξη των υπουργείων που εμπλέκονται σε μια τέτοια εργασία. Και ενώ μπορεί να είμαστε διατεθειμένοι να ανταποκριθούμε γενναιόδωρα στη δυσχερή κατάσταση των ορφανών του AIDS στην Αφρική, ας μην ξεχνάμε τους άπορους στις πατρίδες μας.

Η προστασία της ζωής είναι μια άλλη εφαρμογή της αλήθειας ότι κάθε άτομο έχει δημιουργηθεί με την εικόνα του Θεού. Σε αυτόν τον τομέα, φυσικά σκεφτόμαστε πρώτα την προστασία των αγέννητων Ενώ το νομικό μας σύστημα εμποδίζει σε μεγάλο βαθμό τις προσπάθειές μας για την προστασία τους, υπάρχουν θετικές ενέργειες που μπορούμε να λάβουμε. Η μια είναι να υποστηρίξει κανείς προσωπικά και οικονομικά τα κέντρα εγκυμοσύνης που εξυπηρετούν γυναίκες με ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη. Μια άλλη είναι να υποστηρίξει όσους εργάζονται για την αλλαγή του νομικού κλίματος, είτε μέσω νομοθεσίας είτε μέσω δικαστικών αποφάσεων.

Από την καταστροφική απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου Roe κατά Wade πριν από τριάντα χρόνια, η προστασία των αγέννητων έχει καταστεί σημαντικό μέρος του αυξανόμενου πολιτικού και πολιτιστικού χάσματος στη χώρα μας. Στη ζέστη της ρητορικής σχετικά με αυτό το ζήτημα, είναι εύκολο να χάσουμε τη θεώρηση των πεποιθήσεων μας υπέρ της ζωής — δηλαδή, κάθε ένα από αυτά τα αγέννητα μωρά δημιουργείται με την εικόνα του Θεού. Η προστασία των αγέννητων είναι πολύ περισσότερο από ένα πολιτικό ζήτημα που πρέπει να καταπολεμηθεί στην εκλογική αίθουσα ή στην αίθουσα του δικαστηρίου. Είναι μια μάχη που πρέπει επίσης να γίνει στο θρόνο της χάριτος μέσω της προσευχής.

Στο άλλο άκρο του φάσματος ηλικίας είναι η αυξανόμενη απειλή της ευθανασίας και της υποβοηθούμενης αυτοκτονίας των ηλικιωμένων και των σοβαρά αναπήρων. Επιπλέον, υπάρχει ο μεγάλος αριθμός ηλικιωμένων που μαραζώνουν σε νοσηλευτικά ιδρύματα με μικρή ή καθόλου προσοχή από τις οικογένειές τους. Πολλοί από αυτούς έχουν σοβαρές διαταραχές στις ψυχικές τους ικανότητες, γεγονός που δυσχεραίνει τη σχέση μαζί τους. Όλοι όμως αυτοί οι λαοί πρέπει να αντιμετωπίζονται με αξιοπρέπεια και σεβασμό, ανεξάρτητα από το πόσο δύσκολο μπορεί αυτό να είναι κατά καιρούς.

Υπάρχουν πάνω από έξι δισεκατομμύρια άνθρωποι που κατοικούν σήμερα στον κόσμο μας. Μέσα από την τεχνολογία επικοινωνιών μας, έχουμε γίνει σχεδόν εικονικούς γείτονες στα περισσότερους από αυτούς. Ποιά είναι λοιπόν η απόκρισή μας, όταν διαβάζουμε στις εφημερίδες μας ή βλέπουμε στην τηλεόρασή μας απολογισμούς για καταστρεπτικούς σεισμούς ή τυφώνες που έχουν σκοτώσει ή αφήσει άστεγους εκατοντάδες χιλιάδων ανθρώπους; Είναι απλά και μόνο παραπάνω νέα σχετικά με τον ταραγμένο πλανήτη μας; Ή βλέπουμε τον καθένα από αυτούς τους ανθρώπους ως να έχουν δημιουργηθεί σύμφωνα με την εικόνα του Θεού και, λόγω της δημιουργίας αυτής, είναι άξιοι αξιοπρέπειας και σεβασμού και της συμπόνιας και της βοήθειας μας;

Κανείς από μας δεν ζει σε ένα κοινωνικό νησί. Αλληλεπιδρούμε καθημερινά με ανθρώπους, είτε άμεσα ή έμμεσα. Οποιεσδήποτε και αν είναι οι περιστάσεις και η φύση αυτής της αλληλεπίδρασης, ας προσπαθήσουμε να αντιμετωπίσουμε όλους τους ανθρώπους με αξιοπρέπεια και σεβασμό, αναγνωρίζοντας ότι κάθε άνθρωπος έχει δημιουργηθεί σύμφωνα με την εικόνα του Θεού. Όπως έγραψε ο Απόστολος Παύλος στους Γαλάτες 6:10: «Έτσι λοιπόν, όταν έχουμε την ευκαιρία, ας κάνουμε το καλό στον καθένα, και ιδιαίτερα σε εκείνους που είναι του Οίκου της Πίστης».