Και πού βρίσκεται η διαφορά;

Από Gospel Translations Greek

Λίγες διδασκαλίες, αν υπάρχουν, πυροδοτούν τόσο πολλή συζήτηση και εκνευρίζουν την κακομεταχείριση των χριστιανών ως το δόγμα της εκλογής. Είναι ένα από αυτά τα δόγματα που διαιρούν τους ανθρώπους τόσο έντονα, που ορισμένοι θα το αποκαλούσαν ένα διαρκές μορατόριουμ σε μια συζήτηση πάνω σε αυτό.

Η Εκλογή είναι επίσης ένα δόγμα για το οποίο λίγοι είναι αδιάφοροι. Τα πάθη φλεγμονώνονται και στις δύο πλευρές του χάσματος. Εκείνοι που αντιτίθενται σε αυτήν την θεωρούν ότι καταστρέφει τη σημασία της ανθρώπινης ελευθερίας και ρίχνουν μια σκοτεινή σκιά στην καλοσύνη του Θεού. Εκείνοι που την αγκαλιάζουν αγαπούν τη διαβεβαίωση και την άνεση που παρέχει καθώς και το θρίαμβο της θείας χάριτος που αποκαλύπτει.

Λοιπόν, αν είναι τόσο διχαστική, γιατί πρέπει να νοιαζόμαστε για αυτήν; Όπως κάποιος που έχει πάθος για το δόγμα, με ρωτάει συχνά: «Και που βρίσκεται η διαφορά;» Είμαι βέβαιος ότι στον Μαρτίνο Λούθηρο είχε επανειλημμένα γίνει η ίδια ερώτηση. Ίσως και γι’ αυτό δήλωσε ότι το δόγμα της εκλογής ήταν η «καρδιά της εκκλησίας». Είναι ενδιαφέρον το γεγονός ότι το σώμα του Λούθηρο ήταν σχεδόν κρύο στον τάφο πριν οι οπαδοί του αλλάξουν ριζικά και μαλάκωσαν την άποψή του για τις μελλοντικές γενιές των Λουθηρανών, θέτοντας έτσι ένα μερίδιο στην καρδιά της δικής τους εκκλησίας.

Η εκλογή έχει πρωταρχική σημασία επειδή αφορά το ζήτημα της αλήθειας του Θεού. Εάν η άποψη του Αυγουστίνου για την εκλογή είναι η βιβλική άποψη και αν η Αγία Γραφή είναι αληθινή, τότε το δόγμα αυτό της εκλογής είναι η αλήθεια του Θεού και όλοι όσοι είναι υπέρ "της αλήθειας" έχουν καθήκον να την αγκαλιάσουν και να την διακηρύξουν. Από την άλλη πλευρά, αν η Αύγουστινιανή / Μεταρρυθμισμένη άποψη της εκλογής δεν είναι βιβλική και / ή δεν είναι αληθινή, τότε παραμορφώνει την αλήθεια του Θεού και πρέπει να αποποιηθεί και να εγκαταλειφθεί.

Δεύτερον, το δόγμα της εκλογής συνδέεται με τη διαβεβαίωση της σωτηρίας και από αυτήν με τον αγιασμό μας. Όταν ο Πέτρος ανέθεσε τις αρετές που σηματοδοτούν την πρόοδό μας στον αγιασμό, μια λίστα εντυπωσιακά όμοια με τον καρπό του Πνεύματος του Παύλου, πρόσθεσε:

"Ως εκ τούτου, αδελφοί, να είστε ακόμη πιο επιμελείς για να κάνετε την κλήση και την εκλογή σας σίγουρη, γιατί εάν κάνετε τα πράγματα αυτά δεν θα σκοντάψετε ποτέ· γιατί έτσι η είσοδος θα σας παρέχεται άφθονα στην αιώνια βασιλεία του Κυρίου και Σωτήρα μας Ιησού Χριστού. Για αυτόν τον λόγο δεν θα είμαι αμελής στο να σας υπενθυμίζω πάντοτε αυτά τα πράγματα, αν και γνωρίζετε και είστε εγκατεστημένοι στην παρούσα αλήθεια "(2 Πέτρου 1: 10-12).

Πρόκειται για μια ισχυρή και νηφάλια αποστολική κλήση προς τη δέουσα επιμέλεια. Είναι επιμέλεια όσον αφορά την εκλογή. Όταν ένας Χριστιανός καταλαβαίνει την εκλογή, αγκαλιάζει την εκλογή, και κερδίζει τη διαβεβαίωση ότι είναι αριθμημένος ανάμεσα στους εκλεκτούς, καθίσταται δε σταθερά εδραιωμένος στην αλήθεια του Θεού - τόσο εδραιωμένος σε αυτήν την αλήθεια ώστε να απελευθερωθεί από την τάση για παρεμπόδιση. Η διαβεβαίωση και η πνευματική ανάπτυξη στην ευσέβεια πάνε χέρι με χέρι.

Ο Πέτρος ενισχύει την κλήση αυτή αργότερα όταν δηλώνει ότι ο Θεός δεν θέλει να χαθεί κανένας (2 Πέτρου 3: 9). Η λέξη "Οποιοιδήποτε" αναφέρεται σαν πρόδρομη της λέξη "εμείς", και η λέξη "εμείς", με τη σειρά της, σε εκείνους που αναφέρονται στις Επιστολές του Πέτρου, δηλαδή στους εκλεκτούς. Ο στίχος αυτός, τόσο μακριά από τη διακοπή ή την αναίρεση της εκλογές ως τους εχθρούς του αιτήματος για εκλογή, στην πραγματικότητα το επιβεβαιώνει.

Τρίτον, το δόγμα της εκλογής επιβεβαιώνει την πλήρη κυριαρχία του Θεού και παύει την οποιαδήποτε παγανιστική ή ανθρωπιστική αντίληψη ότι η κυριαρχία του Θεού περιορίζεται από την ανθρώπινη ελευθερία. Μια τέτοια βλάσφημη άποψη ανατρέπει τη Βίβλο και κάνει τον άνθρωπο κυρίαρχο αντί του Θεού. Η βιβλική άποψη είναι ότι η ανθρώπινη ελευθερία είναι πραγματική στο μέτρο που πηγαίνει, αλλά είναι πάντα περιορισμένη από την κυριαρχία του Θεού.

Τέταρτον, το δόγμα της εκλογής εξαντλεί όλα τα θεμέλια για την ανθρώπινη υπερηφάνεια και την αξία. Σε αυτό το δόγμα, η ευσπλαχνία της χάριτος εκδηλώνεται πλήρως καθώς το όν συνειδητοποιεί ότι δεν έχει τίποτα για το οποίο μπορεί να καυχηθεί, επειδή η σωτηρία του είναι δώρο χάριτος από μόνη της, δίχως την ανάμειξη ανθρώπινης αξίας ή αποφασιστικής δράσης.

Τέλος, εξ αιτίας των παραπάνω λόγων καθώς και άλλων που δεν διερευνήθηκαν εδώ, η μεγαλοσύνη και η αριστεία του Θεού είναι τόσο υψηλές ώστε το όν, μέσω του Αγίου Πνεύματος, να ξυπνάει στην αληθινή λατρεία. Τιμούμε τώρα τον Θεό σαν Θεό και δηλώνουμε την απόλυτη ευγνωμοσύνη μας σε Αυτόν.