Η Απομνημόνευση της Αγίας Γραφής δεν ήταν για Εμένα

Από Gospel Translations Greek

Μια από τις πιο ωφέλιμες πνευματικές ασκήσεις για μένα είναι η απομνημόνευση μεγάλων τμημάτων της Αγίας Γραφής.

Τώρα, πριν αλλάξετε σελίδα επειδή υποθέτετε ότι αυτό το άρθρο δεν είναι σχετικό με εσάς, ή επειδή θέλετε να αποφύγετε να νοιώσετε περαιτέρω τύψεις ότι δεν ανταποκρίνεστε σε κάποιο πνευματικό χριστιανικό πρότυπο, θα μου δώσετε μερικά λεπτά; Θα ήθελα να επιχειρηματολογήσω ότι η απομνημόνευση μεγάλων τμημάτων της Αγίας Γραφής είναι όντως σχετική με εσάς και δεν έχει να κάνει με το να είστε αντάξιοι των προσδοκιών, αλλά με τη χαρά σας.

Πίνακας περιεχομένων 1 Εξομολογήσεις ενός κακού Απομνημονευτή 2 Μια Αξέχαστη Ανακάλυψη 3 Ο Μύθος της κακής Μνήμης 4 Ξεκινήστε από χαμηλά και αποκομίστε ένα Όφελος

Εξομολογήσεις ενός κακού Απομνημονευτή

Ξέρω ότι για πολλούς η χαρά δεν είναι λέξη που συνδέουν με την απομνημόνευση της Βίβλου. Βαρετό ή δεν μπορώ να το κάνω ή απείθαρχο μπορεί να είναι οι λέξεις που έρχονται στο μυαλό. Το ξέρω. Εγώ ήμουν αυτός.

Θυμάμαι ότι κάποτε, ως νεαρός ενήλικας, αποφάσισα να πάρω στα σοβαρά την απομνημόνευση της Βίβλου. Στην έξαρση της ιδεατής αποφασιστικότητας, αγόρασα ένα σύστημα μνήμης της Βίβλου Navigator. Όπως είναι χαρακτηριστικό της εξιδανικευμένης αποφασιστικότητας, αυτή διαλύθηκε μετά από μερικές αδύναμες προσπάθειες, και το σύστημα έμεινε στη συνέχεια αχρησιμοποίητο μέχρι που τελικά το πέταξα.

Χρόνια αργότερα, όταν οι ηγέτες της εκκλησίας μου ενθάρρυναν τα μέλη να απομνημονεύουν συγκεκριμένα εδάφια κάθε εβδομάδα, τα αποτελέσματα ήταν αμφίβολα. Δεν ήταν ένα ελαττωματικό πρόγραμμα, ήμουν ελαττωματικός εγώ. Καταρχάς είχα αρκετά κακή μνήμη. Αρχικά απομνημόνευα, αλλά φαινόταν ότι έχανα τη μνήμη μου τόσο γρήγορα. Σκέφτηκα ότι ποτέ δεν θα τα πήγαινα καλά στην απομνημόνευση.

Επιπλέον, έτρεφα κάποιο σκεπτικισμό σχετικά με το αν η απομνημόνευση της Βίβλου έκανε πραγματικά μεγάλη διαφορά. Σκέφτηκα ότι ήταν καλή - όπως είναι καλή μια ολοκληρωμένη προπόνηση στο γυμναστήριο - αλλά αναρωτιόμουν αν η πραγματική αξία δεν ήταν κάπως υπερτιμημένη, λαμβάνοντας υπόψη όλη αυτή την επιπλέον δουλειά και τον χρόνο. Είχα κάποια θεολογική μόρφωση, παρακολουθούσα μια θεολογικά αυστηρή εκκλησία, διάβαζα θεολογικά βιβλία, συμμετείχα στη χριστιανική διακονία και γενικά διάβαζα τη Βίβλο κάθε χρόνο κατά την κατάνυξή μου. Τι περισσότερο θα έκανε η απομνημόνευση για μένα;

Μια Αξέχαστη Ανακάλυψη

Ήταν στην πραγματικότητα μια εμπειρία στην κατάνυξή μου που με ώθησε σε μια αξέχαστη ανακάλυψη. Στα τέλη της δεκαετίας των τριάντα μου, είχα μόλις ολοκληρώσει το βιβλίο Προς Εβραίους (πάλι) στο σχέδιο ανάγνωσής μου, και αυτό με άφησε λίγο απογοητευμένο. Το Προς Εβραίους είναι τόσο πλούσιο, τόσο γεμάτο από ένδοξη αλήθεια. Αλλά κάθε φορά που το διάβαζα, ήταν σαν να διέτρεχα απλώς την επιφάνειά του. Ήθελα να βουτήξω μέσα.

Τότε μου ήρθε αυτή η ασυνήθιστη σκέψη: Πρέπει να απομνημονεύσω αυτό το βιβλίο. Αυτό δεν θα με έβαζε βαθύτερα μέσα του και δεν θα το έβαζε βαθύτερα μέσα μου; Τότε έκανα τις πράξεις: 13 κεφάλαια και 303 στίχοι. Σοβαρά τώρα; Θα μπορούσα εγώ, ένας κακός απομνημονευτής, να απομνημονεύσω 303 στίχους; Και να τους διατηρήσω;

Ήξερα ότι ο John Piper χρησιμοποιούσε μια τεχνική απομνημόνευσης που δίδαξε ο πάστορας Andrew Davis για να απομνημονεύει μεγαλύτερα τμήματα της Αγίας Γραφής. Έτσι αποφάσισα να τη δοκιμάσω.

Διαπίστωσα ότι αυτή η τεχνική λειτουργούσε! Μου πήρε αρκετό καιρό, αλλά απομνημόνευσα όλο το Προς Εβραίους. Και καθώς το έκανα, ήταν σαν να κολυμπούσα στο βιβλίο. Βαθύτερες διαστάσεις του κειμένου και της εφαρμογής του άνοιξαν. Ακολούθησα τη ροή της σκέψης του συγγραφέα με τρόπους που δεν είχα δει πριν. Έμαθα το στημόνι και το υφάδι κάθε κεφαλαίου. Αλλά περισσότερο απ' όλα αυτά, υπήρξαν στιγμές που λάτρεψα τον Ιησού καθώς τον έβλεπα μέσα από τον φακό αυτού του βιβλίου - στιγμές που δεν είχα βιώσει στις προηγούμενες αναγνώσεις μου.

Αυτή η εμπειρία της βαθύτερης λατρείας του Ιησού με έκανε πιο πεινασμένο να τον γνωρίσω ακόμη περισσότερα. Έτσι, μετά το Προς Εβραίους, πήρα την τρελή απόφαση να αποστηθίσω το βιβλίο Κατά Ιωάννην. Μου πήρε πολύ χρόνο, αλλά και πάλι, ήταν υπέροχο. Ήταν ένας μακρύς, σκόπιμος, θρεπτικός περίπατος με τον Ιησού. Από εκεί πήγα στο Προς Ρωμαίους, μετά στο Προς Φιλιππησίους, μετά στο Α΄ Ιωάννου, μετά στο Προς Κορινθίους Α (το οποίο σχεδόν ολοκλήρωσα - πρέπει να επιστρέψω σε αυτό) και μετά σε μια σειρά από ψαλμούς.

Η αξιομνημόνευτη ανακάλυψη δεν ήταν ότι εγώ, με την κακή μου μνήμη, μπορούσα ανέλπιστα να απομνημονεύσω μεγάλα κομμάτια της Αγίας Γραφής, αλλά ότι αυτό μου έδινε χαρά. Η άσκηση, η πειθαρχία, της απαγγελίας και της επανάληψης με ανάγκασε να διαλογιστώ πάνω στις Γραφές με τρόπους που δεν είχα κάνει πριν. Ως αποτέλεσμα, έβλεπα περισσότερα, καταλάβαινα περισσότερα, απολάμβανα πιο σύνθετες γεύσεις της καλοσύνης του Θεού (Ψαλμός 34:8). Η απομνημόνευση της Αγίας Γραφής, ειδικά τα μεγαλύτερα τμήματα, αποδείχθηκε ότι δεν ήταν απλώς η άσκηση μερικών ακόμη μυϊκών ομάδων στο γυμναστήριο της Αγίας Γραφής, αλλά μάλλον ένα μέσο για πιο βαθιά λατρεία και περισσότερα καύσιμα για προσευχή.

Ο Μύθος της κακής Μνήμης

Τώρα, γνωρίζοντας ότι έχω αποστηθίσει μερικά βιβλία της Βίβλου μπορεί να σας κάνει σκεπτικούς απέναντι στον ισχυρισμό μου ότι έχω κακή μνήμη. Αν είναι έτσι, αυτό συμβαίνει μόνο και μόνο επειδή δεν με ξέρετε. Η γυναίκα μου και τα παιδιά μου θα το επιβεβαιώσουν. Συχνά ξεχνάω ονόματα ανθρώπων που θα έπρεπε να θυμάμαι (έτρεμα την ουρά της δεξίωσης στο γάμο μας). Συχνά δεν μπορώ να θυμηθώ λεπτομέρειες μιας παλιάς συζήτησης ή ενός γεγονότος ή ενός βιβλίου που διάβασα και θα έπρεπε να θυμάμαι. Πράγμα που σημαίνει ότι ζω με μία δόση κοινωνικού άγχους ότι ένα από τα δύο ή και τα δύο θα συμβούν σε δημόσιο χώρο (γιατί συμβαίνουν).

Νομίζω ότι το σύστημα ανάκτησης αρχείων του εγκεφάλου μου είναι κάτω του μετρίου - λιγότερο σαν ένα τακτοποιημένο ερμάριο και περισσότερο σαν ένα ακατάστατο γραφείο με σωρούς από πράγματα πάνω του («Αχ! Πού είναι αυτό το όνομα;» Ψάξε, ψάξε. «Ξέρω ότι το έβαλα εδώ!»). Τα καταφέρνω καλύτερα με πολλές επαναλήψεις και αναθεωρήσεις. Υποθέτω ότι κρατάει τα πράγματα κοντά στην κορυφή της στοίβας, το οποίο είναι ένα άλλο πλεονέκτημα της απομνημόνευσης μεγάλων τμημάτων της Αγίας Γραφής.

Η εμπειρία μου με έχει διδάξει να μην πιστεύω τον μύθο της κακής μνήμης - ότι το να έχουμε κακή μνήμη μας αποκλείει από το να απομνημονεύουμε πολλά (εκτός αν είμαστε μια σπάνια ιατρική/νευρολογική εξαίρεση). Αντίθετα, η κακή μνήμη κάνει την απομνημόνευση ακόμη πιο αναγκαία και χρήσιμη.

Πιο δύσκολο δεν σημαίνει αδύνατο. Σημαίνει απλώς ότι άνθρωποι σαν κι εμένα πρέπει να δουλέψουν περισσότερο για να απομνημονεύσουν και να συγκρατήσουν από ότι άνθρωποι που είναι ευλογημένοι με καλή μνήμη. Κάτι που δεν διαφέρει πολύ από το να πούμε ότι άνθρωποι σαν εμένα πρέπει να δουλέψουν σκληρότερα για να χάσουν βάρος και να διατηρηθούν από ανθρώπους που είναι ευλογημένοι με φυσικά γρηγορότερο μεταβολισμό.

Ο Θεός δεν είναι ισοπεδωτικός στην κατανομή των ταλέντων (Κατά Ματθαίον 25:15), των πνευματικών χαρισμάτων (Προς Κορινθίους Α΄ 12:4-6), των ρόλων (Προς Κορινθίους Α΄ 12:18-20), των σωμάτων (Κατά Ιωάννην 9:2-3) και της πίστης (Προς Ρωμαίους 12:3). Όλοι έχουμε αδυναμίες που απαιτούν από εμάς να κοπιάζουμε περισσότερο από ό,τι πρέπει να κάνουν άλλοι. Και αυτό είναι πραγματικά καλό για την ψυχή μας. Μας διδάσκει επιμονή και αντοχή, καθώς και ταπεινή εξάρτηση από τον Θεό και εκτίμηση για τις δυνάμεις των άλλων.

Ξεκινήστε από χαμηλά και αποκομίστε ένα Όφελος

Μοιράζομαι μαζί σας την εμπειρία μου ως κακός απομνημονευτής για δύο λόγους: (1) αν δεν έχετε ποτέ επιχειρήσει να απομνημονεύσετε μεγάλα τμήματα της Αγίας Γραφής, είναι πιθανό να είναι δυνατό για σας, και (2), όλα έχουν να κάνουν με τη χαρά. Αν ακούσετε κάποιο θα έπρεπε να υπονοείται σε αυτά που έχω γράψει, μην το ακούσετε ως ένα νομικό πρέπει που πρέπει να κάνετε για να ευχαριστήσετε τον Θεό ή να επιτύχετε κάποια ελίτ πνευματική ιεραρχία. Αντίθετα, ακούστε το ως πρόσκληση για χαρά - όπως ένας φίλος που λέει: «Πρέπει να επισκεφθείς το Grand Kanyon», ή ως συνταγή για χαρά, όπως ένας γιατρός που λέει: «Για το καλό της υγείας σας, πρέπει πραγματικά να σκεφτείτε να κάνετε λίγη γυμναστική».

Αν θέλετε κάποια συγκεκριμένη καθοδήγηση για το πώς να ξεκινήσετε με μια συγκεκριμένη τεχνική απομνημόνευσης, σας την έχω δώσει αλλού. Αλλά αν είστε νέοι σε αυτό, εδώ είναι η απλή συμβουλή μου: ξεκινήστε από χαμηλά και αποκομίστε ένα όφελος. Επιλέξτε έναν ψαλμό με νόημα (όπως ο Ψαλμός 27) ή ένα κεφάλαιο με νόημα που δεν είναι πολύ μεγάλο (όπως το Προς Κορινθίους Α΄ 13). Ή αν θέλετε πραγματικά να δοκιμάσετε τις δυνάμεις σας σε ένα βιβλίο, σας προτείνω το Προς Φιλιππησίους. Δοκιμάστε το, μείνετε μαζί του και γευτείτε τη χαρά.

Μόλις ανακαλύψετε ότι μπορείτε πραγματικά να το κάνετε, και ανακαλύψετε ότι αποδίδει χαρά, είναι πολύ πιθανό να θέλετε να συνεχίσετε. Και αυτή είναι η αρχή της περιπέτειας. Συνεχίστε το εγχείρημα! Γιατί υπάρχει πολλή δόξα για να δείτε και να απολαύσετε.