Η χαρά δεν είναι προαιρετική

Από Gospel Translations Greek

Πίνακας περιεχομένων 1 Η ευτυχία σου είναι σημαντική για τον Θεό 2 Η χαρά είναι εφικτή 3 Εγώ, όμως, δεν είμαι χαρούμενος 4 Ο Θεός είναι απόλυτα αφοσιωμένος στην χαρά σου

Η ευτυχία σου είναι σημαντική για τον Θεό

Η χαρά είναι απαραίτητη στην χριστιανική ζωή. Ο Λόγος του Θεού το λέει ξεκάθαρα: Ο λαός του Θεού έχει εντολή να είναι χαρούμενος και να χαρακτηρίζεται από ευτυχία.

Ο ουράνιος Πατέρας μας δεν είναι αδιάφορος στην χαρά μας. Η χαρά δεν είναι γαρνιτούρα στο αναγκαστικό συνοδευτικό πιάτο της χριστιανικής ζωής. Η χαρά δεν είναι το κερασάκι που βάζουμε τελευταίο στην τούρτα, αλλά το απαραίτητο συστατικό της πολύπλοκης ζύμης.

Και δεν είναι μόνο η χαρά, αλλά το γεγονός ότι στις πιο επίπονες απώλειές μας και στα βάσανά μας, διαπιστώνουμε πόσο βαθιά είναι τα αποθέματα της χαράς του χριστιανού. Μόνο εδώ, στις δυσκολίες και στο σκοτάδι, γευόμαστε την ουσία αυτής της χαράς – της χαράς που δεν είναι αδύναμη ή ρηχή ή κενή, αλλά πλήρης, ουσιαστική και γεμάτη.

Η χαρά είναι εφικτή

Όταν ακούει κανείς ότι η χαρά δεν είναι προαιρετική, εκλαμβάνεται από κάποιους ως υπόσχεση και ελπίδα. Αν η χαρά είναι απαραίτητη, τότε αυτό πρέπει να σημαίνει ότι η χαρά είναι εφικτή. Σε έναν κόσμο αμαρτίας και βασάνων, ακαταστασίας και μιζέριας, είναι καλό να ακούμε ότι η χαρά είναι εφικτή.

Απ’ τη μία, η χαρά αποτελεί εντολή σε όλη την Αγία Γραφή. Ήταν εντολή για τους ανθρώπους με τους οποίους συνήψε πρώτα διαθήκη ο Θεός, τον Ισραήλ, ίσως ιδιαίτερα στους Ψαλμούς. «Ας χαίρεται ο Ισραήλ για το δημιουργό του, ας νιώθουν για το βασιλιά τους αγαλλίαση οι κάτοικοι της Σιών!» (Ψαλμός 149:2) «Οι απόγονοι του Ιακώβ θ’ αγάλλονται, όλος ο Ισραήλ θα χαίρεται» (Ψαλμός 14:7). «Ευφρανθείτε χάρη στον Κύριο» (Ψαλμός 97:12). «Τον Κύριο λατρέψτε με χαρά» (Ψαλμός 100:2). «Χαρείτε για τον Κύριο, δίκαιοι, κι ευφρανθείτε. Κι όλοι εσείς οι άδολοι φωνάξτε από χαρά» (Ψαλμός 32:11). Και υπάρχουν εκατοντάδες άλλες περιστάσεις μέσα στην Παλαιά Διαθήκη.

Πέρα από τον Ισραήλ, ο Θεός διατάζει όλα τα έθνη να αγάλλονται στον Δημιουργό τους (Να σε υμνούν λαοί, Θεέ. Όλοι οι λαοί να σε υμνούνε», Ψαλμός 67:4) κι ακόμη προστάζει τον φυσικό κόσμο να συμμετέχει στη χαρά («Οι ουρανοί ας χαίρονται κι η γη ας αγαλλιάζει», Ψαλμός 96:11).

Στην Καινή Διαθήκη, ο ίδιος ο Θεός, όντας πλήρως ενανθρωπισμένος δεν αλλάζει τον σκοπό του μόλις γίνεται ο «φορτωμένος με θλίψεις άνθρωπος» στον κόσμο της αμαρτίας (Ησαΐας 53:3), αλλά προστάζει την χαρά μας όπως θα έκανε καθένας και μας δίνει ακόμη περισσότερους λόγους για να χαιρόμαστε. «Να αισθάνεστε χαρά και αγαλλίαση, γιατί θ’ ανταμειφθείτε με το παραπάνω στους ουρανούς» (Κατά Ματθαίον 5:12). «..Από χαρά σκιρτήστε» (Κατά Λουκάν 6:23). «Μάλλον να χαίρεστε που τα ονόματά σας έχουν γραφτεί στον ουρανό» (Κατά Λουκάν 10:20). Ναι, η χαρά είναι εφικτή, η χαρά είναι τόσο πραγματική και πλούσια που στρεφόμαστε σε φίλους και γείτονες και λέμε, «Χαρείτε μαζί μου» (Κατά Λουκάν 15:6, 9).

Αν δεν έγινε ξεκάθαρο έως τώρα, ο απόστολος Παύλος πηγαίνει ένα βήμα παραπέρα στις επιστολές του προς τις εκκλησίες. «Η ελπίδα να σας δίνει χαρά…Να μετέχετε στη χαρά όσων χαίρονται» (Προς Ρωμαίους 12:12, 15). «Λοιπόν, αδερφοί μου, να χαίρεστε» (Προς Κορινθίους Β’ 13:11). «Να είστε πάντοτε χαρούμενοι» (Α’ Θεσσαλονικείς 5:16). Και στη συνέχεια, το κύμα χαράς από τους Φιλιππησίους: «Χαρείτε κι ενώστε τη χαρά σας με την δική μου» (Προς Φιλιππησίους 2:18). «Να έχετε τη χαρά που δίνει η πίστη στον Κύριο» (Προς Φιλιππησίους 3:1). «Να χαίρεστε πάντοτε με τη χαρά που δίνει η πίστη στον Κύριο. Θα το πω και πάλι: να χαίρεστε» (Προς Φιλιππησίους 4:4). Όχι ότι είμαστε ανεπηρέαστοι από τις πολύπλευρες δοκιμασίες της ζωής την εποχή αυτή, αλλά εν Χριστώ έχουμε πρόσβαση στην λανθάνουσα χαρά που συμβαίνει ταυτόχρονα, και είναι βαθύτερη, από τις μεγαλύτερες θλίψεις μας – «μας προξενούν στενοχώριες κι όμως πάντοτε χαιρόμαστε» (Προς Κορινθίους Β’ 6:10).

Ένας λόγος που η Αγία Γραφή επιμένει αδιάκοπα στο θέμα της χαράς μας είναι λόγω της καλοσύνης του Θεού. Το πρόσταγμα να χαιρόμαστε μέσα μας είναι βασισμένο στην καλοσύνη Του. «Θα απολαμβάνετε όλα τα αγαθά, που ο Κύριος, ο Θεός σας θα δίνει σ’ εσάς και στις οικογένειές σας» (Δευτερονόμιο 26:11). Η χαρά στην καρδιά του δημιουργήματος αντιστοιχεί στην καλοσύνη που βρίσκεται στην καρδιά του Δημιουργού. Η χαρά είναι η αντίδραση που ταιριάζει στον αποδέκτη της καλοσύνης του Δότη.

Εγώ, όμως, δεν είμαι χαρούμενος

Κάποιοι βλέπουν ευκαιρίες στις εντολές για χαρά. Άλλοι βλέπουν προβλήματα. Και οι δύο αντιδράσεις είναι δικαιολογημένες. Είμαστε αμαρτωλοί, πνευματικά νεκροί από τη φύση μας (Προς Εφεσίους 2:1-3). Τις περισσότερες φορές είμαστε συναισθηματικά ασύμβατοι και ρηχοί πνευματικά. Ακόμη και εν Χριστώ, καθημερινά βρισκόμαστε στο τρενάκι που κινείται ανηφορικά και κατηφορικά από τις ληθαργικές καρδιές μας στο πνεύμα μας που είναι σε εγρήγορση και στη συνέχεια πίσω στην λειψυδρία.

Όσοι γνωρίζουμε τον εαυτό μας και μαθαίνουμε να είμαστε ειλικρινείς με την πραγματικότητα, παραδεχόμαστε σε πόσο ελάχιστο βαθμό είμαστε πραγματικά χαρούμενοι και ρωτάμε τον Πατέρα μας ξανά και ξανά, «Φτιάξε μου, Θεέ, μια καθαρή καρδιά και νέο πνεύμα, σταθερό εντός μου βάλε» (Ψαλμός 51:12).

Σε τέτοιους νωθρούς ανθρώπους και ανθρώπους που έχουν επίγνωση, όταν ακούν ότι η χαρά δεν είναι προαιρετική μπορεί να τους προκαλεί ανησυχία μαζί με καταδίκη παρά να το βλέπουν ως ευκαιρία. Μπορεί να είναι ένα καινούριο βάρος που πρέπει να κουβαλήσουν στους ήδη υπερφορτωμένους ώμους τους.

Αλλά η έλλειψη της χαράς μας δεν είναι το τέλος της ιστορίας. Υπάρχει ένα απεριόριστα δυνατό κομμάτι που παραμένει στην εξίσωση.

Ο Θεός είναι απόλυτα αφοσιωμένος στην χαρά σου

Βλέποντας τις ατελείωτες αποτυχίες μας, είναι τόσο απίστευτα καλό που ο ίδιος ο Θεός είναι απόλυτα αφοσιωμένος στην αιώνια χαρά που έχουμε σ’ Αυτόν. Μάλιστα, υπάρχει η λογική κατά την οποία ο Θεός είναι τόσο αφοσιωμένος στην χαρά μας όσο είναι κι εκείνος αφοσιωμένος στον απόλυτο σκοπό Του στο σύμπαν: να Τον σέβονται και να Τον υμνούν Διότι η χαρά μας είναι συνυφασμένη με την δόξα Του. Γράφοντας τα ποιητικά λόγια του John Piper, ο Θεός μεγαλύνεται περισσότερο μέσα σου καθώς εσύ βρίσκεις ικανοποίηση σ’ Εκείνον.

Ο Θεός είναι δίκαιος κι έτσι, δεν είναι αδιάφορος ως προς την δόξα Του. Και τα καλά νέα για όσους από εμάς ισχυριζόμαστε ότι έχουμε το αίμα και την δικαιοσύνη του Υιού Του είναι ότι δεν είναι αδιάφορος προς την χαρά μας. Όχι την αδύναμη, ρηχή, κενή «χαρά» που μπορούν να επιφέρουν οι απλές εξωτερικές καταστάσεις του κόσμου της αμαρτίας, αλλά η πλήρης, ουσιαστική και πλούσια αγάπη που μπορεί να ρέει περισσότερο άφθονη και πλατιά σε σύγκριση με τις πιο δυσάρεστες καταστάσεις της ζωής.

Εν Χριστώ, ο Θεός όχι μόνο δεν στρέφεται εναντίον μας με την παντοδύναμη οργή Του, αλλά πλέον είναι εδώ για εμάς – για την βαθύτατη και διαρκή χαρά μας – με όλη την παντοδύναμη αγάπη Του. Η υπόσχεσή Του μέσω του Ιερεμία φτάνει σε εμάς μέσω του Χριστού: «Θα χαίρομαι να τους ευεργετώ και θα τους εγκαταστήσω μόνιμα σ’ αυτή τη χώρα. Και θα το κάνω μ’ όλη μου την καρδιά και μ’ όλη μου την δύναμη» (Ιερεμίας 32:41).

Η χαρά μας δεν θα είναι τέλεια σ’ αυτήν την ζωή. Πάντα θα έχουμε εντάσεις και αγώνες. Θα έχουμε τους φόβους και τις ανησυχίες μας. Θα έχουμε τις καλές και τις κακές μας στιγμές. Ωστόσο, ακόμη κι εδώ παίρνουμε μια γεύση. Η ανυπέρβλητη χαρά όχι μόνο έρχεται, αλλά ακόμη και τώρα έχουμε ένα δείγμα της γλυκύτητας, ιδιαίτερα κατά τις δοκιμασίες. «Το Χριστό τον αγαπάτε, αν και δεν τον έχετε γνωρίσει κατ’ όψη. Τώρα δεν τον βλέπετε, πιστεύετε όμως σ’ αυτόν, κι αυτό σας γεμίζει ανείπωτη χαρά και αγαλλίαση…» (Α’ Πέτρου 1:8).

Είναι καλό που η χαρά δεν είναι προαιρετική στην χριστιανική ζωή, γιατί το τελικό βάρος δεν πέφτει στις αδύναμες πλάτες μας, αλλά στους παντοδύναμους ώμους του ίδιου του Θεού.